Σελίδες

Κυριακή, Φεβρουαρίου 14, 2010

Valentine


Όταν κάθε τέτοια μέρα, κάθε χρόνο, σου πουλάνε εμετικά, κακόγουστα αρκουδάκια, σοκολατάκια μέσα σε κόκκινα κουτάκια σε σχήμα καρδιάς που δεν έχουν πάνω ημερομηνία λήξης, καρτούλες φορτωμένες με κακοσχεδιασμένα ερωτικά μηνύματα και σαχλές, κλισαρισμένες δηλώσεις αιώνιας αφοσίωσης, λουλούδια που μοιάζουν να είναι φτιαγμένα από πλαστικό γιατί δεν έχουν καθόλου άρωμα, κόκκινες μεταξωτές κορδέλες που θυμίζουν φύκια, τούρτες σε σχήμα καρδιάς με τόσα πολλά φρουτάκια επάνω που θυμίζουν πάγκο λαϊκής αγοράς, χαριτωμενιές σε στυλ δώρου με βαρύγδουπα σχόλια για τη σημασία της αγάπης και του πάντοτε, δεν σου λένε πως οι ημερομηνίες λήξης μπορεί να μην αναγράφονται στα αναλώσιμα προϊόντα αλλά ότι είναι υπαρκτές. Γιατί τα αρκουδάκια μετά από καιρό μοιάζουν με πατημένους λουκουμάδες, τα λουλούδια μαραίνονται, τα σοκολατάκια και οι τούρτες τρώγονται και πιθανά σου έχουν χαρίσει και μια τρανή διήμερη διάρροια και οι κορδέλες με τις καρτούλες ξεθωριάζουν και χάνουν την αίγλη τους. Το ίδιο και οι βαρύγδουπες δηλώσεις.

Η πραγματική αγάπη δεν χρειάζεται ημέρα για να γιορτάσει. Γιορτάζει κάθε μέρα. Με τα πράγματα που κάνεις ή που δεν κάνεις. Με τον σεβασμό και τη φροντίδα. Με την τρυφερότητα και το πάθος. Δεν έχει ημερομηνία λήξης αλλά ακόμα και αν συμβεί αυτό, δεν ξυνίζει σαν χαλασμένο γάλα. Αν γίνει αυτό, δεν είναι πραγματική αγάπη αλλά αυταπάτη.

Σε όσους επιμένουν να θέλουν να γιορτάζουν αυτή τη μέρα, Χρόνια Πολλά.

Για εκείνους τους άλλους.... :