Μεταξύ δύο καφέδων, όσο περίμενα χθες στα Εξάρχεια, πέρασα μια βόλτα από τον Θανάση. Εντάξει, δεν έχω πληρώσει ακόμα το ρεύμα, αλλά είχα πολύ καιρό να πάω και μου είχε λείψει. Όχι ο Θανάσης. Η αίσθηση του να κουβαλάς στο σπίτι κανούργια cd. Ο Θανάσης έβγαλε από το συρτάρι αυτό το cd και μου το έδωσε. Όταν κάνει έτσι, απλώς δεν μιλάω. Δεν κοιτάζω καν τι μου δίνει. Ξέρω πως απλά πρέπει να το πάρω.
Το άνοιξα σήμερα το πρωί καθώς έπινα καφέ, πολύ προσεχτικά, χρησιμοποιώντας το κοφτάκι μου για να μην χαλάσει η ζελατίνα και σκέφτηκα πως δεν πειράζει καθόλου που δεν έχω πληρώσει το ρεύμα. Άμα μου το κόψουν, θα ακούω μουσική στο φορητό αρχαίο cd player μου με μπαταρίες.
Τελικά χθες, κουβάλησα πίσω στο σπίτι πολύ ωραία πράγματα.
Το άνοιξα σήμερα το πρωί καθώς έπινα καφέ, πολύ προσεχτικά, χρησιμοποιώντας το κοφτάκι μου για να μην χαλάσει η ζελατίνα και σκέφτηκα πως δεν πειράζει καθόλου που δεν έχω πληρώσει το ρεύμα. Άμα μου το κόψουν, θα ακούω μουσική στο φορητό αρχαίο cd player μου με μπαταρίες.
Τελικά χθες, κουβάλησα πίσω στο σπίτι πολύ ωραία πράγματα.
