Revolution

Ή που δεν θα γράφουμε καθόλου εδώ μέσα, ή που θα ξεσκιζόμαστε στις αναρτήσεις. Μέση κατάσταση δεν υπάρχει. Πιθανώς θέλουμε να νομίζουμε ότι είμαστε ακραίοι. Καλά κάνουμε! Όπως πολύ συχνά λέμε με τον Αντρέα, δικό μας είναι το blog, άμα θέλουμε βάζουμε φωτιά και το καίμε!

Έχω πει πως δεν θέλω να σχολιάσω την πολιτικοοικονομική κατάσταση της χώρας. Όλοι απόψεις εκφράζουν με βαρύγδουπες, ακατανόητες ορολογίες που υποδηλώνουν υψηλή πανεπιστημιακή κατάρτιση και απύθμενη μαλακία μια και η ουσία είναι ότι ο κοσμάκης αναστενάζει. Τα ελληνικά νοικοκυριά στερούνται πλέον βασικών αγαθών λόγω των περικοπών, οι συνταξιούχοι, απορώ πως δεν έχουν βγει με γιαούρτια και αυγά στα χέρια -προφανώς οι περισσότεροι είναι πολύ εξασθενημένοι από την πείνα και εκτός των άλλων, δεν έχουν να αγοράσουν ούτε γιαούρτια ούτε αυγά- οι άνεργοι πτυχιούχοι εκτός από τα πτυχία τους σε λίγο θα φάνε και την κορνίζα με την οποία τα έχουν κορνιζάρει -μετά δεν ξέρω τι θα αρχίσουν να τρώνε μην με ρωτάτε - και οι αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα προσκομίζονται σε κοντινά ιατρεία.

Για την ντροπή μας έχω πει έτσι δεν είναι; Γαμώ τον φιλελευθερισμό μας, τη λεβεντιά μας, την πίστη μας στη Δημοκρατία και γαμώ τις βίλες στην Εκάλη και όλα τα λοιπά Β.Π.

Για αυτό το λόγο, η λύση που προτείνω είναι η παρακάτω :

Ακραία;

Ε και;