Την τελευταία εβδομάδα τα μάτια μου έχουν γίνει σαν κουμπότρυπες από το κλάμα. Ξυπνάω και κοιμάμαι έτσι. Τόσο πολύ έχω πλαντάξει, που θα μπορούσα να έχω βυθίσει τον Τιτανικό. Είναι η περίοδος τέτοια. Πλησιάζουν και τα Χριστούγεννα...
Με ταλαιωρεί πολύ η σκέψη ότι πρέπει μερικές φορές, να κάνεις το σωστό για ανθρώπους που αγαπάς πολύ, αλλά δυσκολεύεσαι να ξεπεράσεις το ότι σκέφτεσαι τον εαυτούλη σου πάνω από όλα. Αυτή η αδυναμία μου με ζορίζει αφάνταστα. Και τα μάτια μου με ζορίζουν, που έχουν πρηστεί και δεν βλέπω ούτε να γράψω. Και η οικονομική κρίση με ζορίζει γιατί αν δεν ήταν όλα αυτά τα λεφτά που έπρεπε να πληρώσω νταβατζιλίκι στο κράτος, θα μπορούσα να κλείσω θέση στο πρώτο αεροπλάνο που θα έβρισκα άδειο. Τρία ταξίδια θα έκανα με τα λεφτά που με έβαλαν να πληρώσω στα καλά καθούμενα.
(...)Με ταλαιωρεί πολύ η σκέψη ότι πρέπει μερικές φορές, να κάνεις το σωστό για ανθρώπους που αγαπάς πολύ, αλλά δυσκολεύεσαι να ξεπεράσεις το ότι σκέφτεσαι τον εαυτούλη σου πάνω από όλα. Αυτή η αδυναμία μου με ζορίζει αφάνταστα. Και τα μάτια μου με ζορίζουν, που έχουν πρηστεί και δεν βλέπω ούτε να γράψω. Και η οικονομική κρίση με ζορίζει γιατί αν δεν ήταν όλα αυτά τα λεφτά που έπρεπε να πληρώσω νταβατζιλίκι στο κράτος, θα μπορούσα να κλείσω θέση στο πρώτο αεροπλάνο που θα έβρισκα άδειο. Τρία ταξίδια θα έκανα με τα λεφτά που με έβαλαν να πληρώσω στα καλά καθούμενα.
Οπότε παραμένω εγκλωβισμένη. Να με παρακολουθώ σαν θεατής, να αυτοκαταστρέφομαι. Για άλλη μια φορά. Και να μην με θαυμάζω.
Και να βλέπω και την γκόμενα των Kosheen και να νιώθω ακόμα χειρότερα που ΔΕΝ είμαι έτσι ...
Ο νέος τους δίσκος είναι εξαιρετικός και ευχαριστώ θερμά τον Dr. που μου τον πρότεινε. Ξέρω βέβαια ότι έσπασε το κεφάλι του να βρει Drum n' Base κομμάτια για το νέο OST και ξέρω και γιατί αλλά δεν του το λέω...
