Σελίδες

Τρίτη, Μαρτίου 02, 2010

Cockroach & Black Lace


Ήταν περίπου 4 το πρωί. Ξύπνησα και άναψα τσιγάρο. Κακό αυτό. Είχα δει στον ύπνο μου ότι συζητούσα με μια κοπέλα που έχω δει μόνο μια φορά στη ζωή μου, για ένα πρωήν φίλο μου. Τι φίλος δηλαδή... Αδυνατώ να βρω την κατάλληλη λέξη, νομίζω ότι θα πρέπει να επινοήσω μια καινούρια μόνη μου.
Είδα επίσης πως καθώς μιλούσα, μια μεγάλη κατσαρίδα πήγαινε να ανέβει στο κρεββάτι μου. Προσπάθησα να την κοπανήσω με το χέρι μου για να τη σκοτώσω, αλλά το κέλυφός της ήταν τόσο σκληρό και μυτερό που μάτωσε η παλάμη μου. Η μαμά μου λέει πως το κόκκινο χρώμα του αίματος στα όνειρα, σημαίνει πως κάτι θα γίνει πολύ σύντομα. Η παλάμη μου μάτωσε, έκανε και τρύπα αλλά τελικά δεν κατάφερα να σκοτώσω την κατσαρίδα. Για τις κατσαρίδες δεν ξέρω τι λέει η μαμά μου. Εγώ πάντως τις απεχθάνομαι. Περπατάνε πολύ γρήγορα και θεωρώ πως όποιος ζωντανός οργανισμός περπατάει τόσο πολύ γρήγορα, είναι πολύ ύπουλος. Γιατί να βιάζεται τόσο πολύ, άμα δεν έχει κάτι να κρύψει; Τελείωσα το τσιγάρο και έπεσα ξανά για ύπνο, στην ασφάλεια και ζεστασιά των μαύρων σεντονιών μου.

Πήγα στη δουλειά με καθυστέρηση. Γυρίζοντας και επειδή σήμερα είχαν απεργία τα ταξί, αποφάσισα μετά από πολύ καιρό να περπατήσω και να χαρώ τον ανοιξιάτικο καιρό. Κατέληξα στο σπίτι με τρία ζευγάρια μπότες, δαντελένιο μαύρο μπολερό με ροκοκό μανίκια, ένα πανέμορφο μαύρο δαντελένιο φόρεμα, (το οποίο δεν δοκίμασα παρ'όλο που το χρυσοπλήρωσα), δύο μαύρα μπουκάλια ψυγείου για το νερό και 300 ευρώ φτωχότερη.
Πρόσεξα πως η δαντέλα φοριέται πολύ φέτος την άνοιξη. Επιτέλους! Να βρω κανένα ρούχο της προκοπής!

Αυτό είναι που λένε shoping therapy or what?

Καθώς ξανασκέφτομαι το όνειρο που είδα χτες βράδυ, μου έρχεται αυτό το τραγούδι στο μυαλό, επειδή ίσως οι Skinny Puppy είναι η "σαπίλα" η ίδια... :