Σελίδες

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 30, 2011

Merry Freak-mas

Ευχές; Ας γελάσω! Σε ποιόν να δώσεις ευχές και με τι μούτρα; Σε όλους αυτούς που απολύθηκαν χρονιάρες μέρες, ενώ έχουν οικογένειες και στόματα να θρέψουν; Στους συνταξιούχους που με την κουτσουρεμένη σύνταξη, είναι ζήτημα αν θα καταφέρουν να ρίξουν ένα κοτόπουλο στο φούρνο για να κάνουν πρωτοχρονιά; Στα αφεντικά που οι κοιλιές τους όλο και φουσκώνουν προκλητικά, από το πολύ φαί και τις πετσοκομμένες αποζημιώσεις που ζέχνουν από τον ιδρώτα των εργαζόμενων; Στα καλόπαιδα από την Ολλανδία (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε) που ήρθαν πρόσφατα στην Ελλάδα για συναυλία και μας ξεφτύλισαν ολοσχερώς πετώντας μας κατάμουτρα τη μαύρη αλήθεια, ότι δεν έχουμε λεφτά να αγοράσουμε ούτε ένα T-Shirt; Στην τέως αγαπημένη μου "φυλή" η οποία μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι συνεχίζει να αυτοβαυκαλίζεται σε ένα δαντελένιο σύννεφο από κορσέδες, κουτσομπολιό και άβολες ψηλοτάκουνες γόβες; Που να δώσω ευχές ρε γαμώτο;

Με αυτά και με αυτά, έτοιμη θα ήμουν να πω "Να πάει στα τσακίδια η χρονιά που μας πέρασε!" Μέσα σε όλον αυτό το χαμό όμως, εμένα μου έκανε ένα δώρο. Πάντα η ζωή φρόντιζε να μου δίνει τα δώρα της, υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες και άβολες συγκυρίες, προδιαγράφοντας ένα άδοξο τέλος κάθε φορά. Δεν θα είναι διαφορετικά ούτε και τούτη τη φορά θαρρώ. Μα έχοντας αποφασίσει να "ρούφήξω τη ζωή ως το μεδούλι για να μην ανακαλύψω πεθαίνοντας πως δεν έζησα καθόλου" (ή κάπως έτσι τέλος πάντων), νιώθω ευγνωμοσύνη που κάποιος με έκανε να νιώσω άνθρωπος ξανά. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ίσως τα επόμενα Χριστούγεννα που θα έρθουν, εγώ θα κλαίω τη μοίρα μου και ίσως να μην έχω διάθεση να ακούσω ούτε Sinatra. Καμιά φορά το σκέφτομαι και στεναχωριέμαι από τώρα. Το διώχνω όμως γρήγορα από τη σκέψη μου επειδή μου φτάνει που φέτος, αυτή τη στιγμή, τώρα, άνθρωποι γύρω μου έχουν σεβαστεί τις επιλογές μου και εγώ νιώθω ακόμα άνθρωπος, επειδή κάποιος, κάπου ανησυχεί για μένα.

Ευχές θα δώσω σε εκείνους που μου θυμίζουν αυτό που μου είπαν κάποτε οι αγαπημένοι μου In The Nursery :
To The Faithful



P.S. Το ξέρω ότι φοβηθήκατε ότι θα βάλω Sinatra, δειλοί!

Σάββατο, Δεκεμβρίου 03, 2011

The Prince and Old Lady Shade

Φοβούμαι πως δεν υπάρχουν πρίγκηπες. Ακόμα κι εκείνος ο "Μικρός Πρίγκηπας" θαρρώ πως έχει μεγαλώσει. Κι ας πίστευα εγώ κάποιες στιγμές πως υπάρχουν...



Παίζουν οι Kirlian Camera σήμερα. Μια και τους έχασα, ακούω Murphy.