Ο έρωτας είναι η τελευταία επαναστατική πράξη που έχει απομείνει στην ανθρώπινη ύπαρξη. Κι ο έρωτάς μου τόσα χρόνια για τη "φυλή" ήταν μια επαναστατική πράξη διαπιστώνω. Κι όπως όλες οι επαναστάσεις, έφτασε σε ένα ανέλπιδο τέλμα. Για χρόνια, βλέπεις τη σκουριά της ανθρώπινης βλακείας να διαβρώνει το ιδεατά ιδανικό αλλά το παλεύεις όσο το αντέχεις. Μέχρι που φτάνεις σε ένα σημείο που δεν θες να συμμετέχεις πια σε όλο αυτό, ούτε καν ως παρατηρητής γιατί η πίστη στο διαφορετικό που σε κρατούσε τόσα χρόνια, έχει κλονιστεί. Αυτό μπορεί να λέγεται και διαύγεια. Να βλέπεις δηλαδή το προφανές, που ήταν τόσο καιρό μπροστά στα μούτρα σου. Γίνεσαι ένας "Λύκος της Στέπας" και είναι νομίζω, η πιο σοφή απόφαση που μπορείς να πάρεις... Άλλωστε ξέρεις πως καμία μα καμία επανάσταση δεν είναι αναίμακτη.
Pic
