Σελίδες

Κυριακή, Αυγούστου 14, 2011

Overwhelmed

Μερικές φορές η συγκίνηση είναι τόσο μεγάλη που δεν ξέρεις που να την βάλεις. Ξεχειλίζει και ξεχύνεται από μέσα σου και γύρω σου σαν τεράστιο, ανακουφιστικό κύμα. Γίνεται δάκρυα στρογγυλά που ομορφαίνουν ακόμα και τα πιο άσχημα μάτια. Γίνεται αγκαλιές τρυφερές και χαμόγελα που θυμίζουν ουράνια τόξα. Γίνεται γλυκόπικρη χαρά, φοβισμένη μα ζεστή, σαν καλοκαιρινή μπόρα.

Για την Χ. και τον Π. και την αγάπη που μου δίνουν.
Για τις λύπες και τις χαρές που μου κάνουν την τιμή να μοιράζονται μαζί μου...



Pic