Σελίδες

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 25, 2010

Lucretia My Reflection


Συμβαίνει όταν είναι ώρα να σου υπενθυμίσουν ποια είσαι και τι θες.
Όχι
νωρίτερα ή αργότερα.

Και συμβαίνει από μια μπάντα για την οποία δεν έχεις και τόσο μεγάλη εκτίμηση. επειδή δεν παίζει ακριβώς το είδος της μουσικής που γουστάρεις. Κατά συνέπεια η διασκευή είναι αναπάντεχη αλλά και κάτι περισσότερο από ευπρόσδεκτη, εφόσον είναι τόσο καλοπαιγμένη. Συνήθως δεν σου αρέσει να ακούς το αγαπημένο σου τραγούδι σε διασκευές από ατάλαντες μπάντες που του έχουν γαμήσει τα πρέκια. Συμβαίνει όμως καμιά φορά, το αποτέλεσμα να σου αρέσει. Και να χαίρεσαι με αυτό, αφού διαπιστώνεις, πέρα από όλα τα άλλα, πως ο "ύμνος" σου, το τραγούδι που σε έχει συντροφεύσει σε όλες τις προσωπικές, κατακλυσμιαίες καταστροφές, αντέχει στο χρόνο τόσο πολύ.




4 σχόλια:

mermyblue είπε...

κάποιος το χόρεψε πρόσφατα αυτό ;)
ναι κ εμένα μου άρεσε! είδες κάτι παράξενα;
μπράβο στους διασκευαστές-διασκεδαστές :)
μάκια
πάω για ύπνο

Mistress Hyde είπε...

Κάποιος το χόρεψε αυτό πρόσφατα με πάρα πολύ καλή παρέα. Και κάτι του λέει μέσα του πως αυτό είναι ακόμα ένα σημάδι...
Sweet Dreams καλό μου.
Μέχρι να σε δω από κοντά είτε στο dancefloor είτε σε αναπαυτικό καναπέ με καφέ.
Μάκια

Diomidis είπε...

μαλλον εσεις εχετε παρει φορα!

Mistress Hyde είπε...

Διομήδης >
Βάζε εσύ από εκεί, να βάζω εγώ από δω, να δούμε που θα καταλήξουμε...
(Για Δαφνί μεριά με κόβω εμένα, εσύ δεν ξέρω τι θα κάνεις...)