Καθόταν ακριβώς δίπλα μου στο "Διπλό" στα Εξάρχεια, αλλά ήταν κρυμμένος και δεν τον είχα προσέξει. Μου έκλεισε το μάτι κάνοντας διακριτικά αισθητή την παρουσία του, επιθυμώντας να τραβήξει την προσοχή μου. Στο μυαλό μου ήρθαν όλα τα Sante άφιλτρα κασετίνα που κάπνισα πριν σχεδόν δύο δεκαετίες για να κάνω οικονομία και η ανάμνηση αυτή, μου έκαψε τον λαιμό. Ήταν βαριά τα άφιλτρα. Μπορώ ακόμα όμως να τα καπνίσω. Διατηρούσε τη γοητεία μιας περασμένης εποχής που καθόλου δεν την βρίσκω πολυκαιρισμένη. Έπρεπε να τον πάρω. Στο σπίτι μου τον άλειψα με λάδι και ύστερα τον σκούπισα με ένα μαύρο βελούδινο μαλακό πανί. Είναι το καινούργιο μου μωρό και ήθελα να το φροντίσω. Το πρωί που σηκώθηκα να πάω στη δουλειά, του εκλείσα εγώ αυτή τη φορά το μάτι χαρούμενη, παρά το γεγονός ότι δεν είχα προλάβει -πάλι- να πιω καφέ. Με διαβεβαίωσε ότι θα με περιμένει στο σπίτι μέχρι να γυρίσω. Η παρουσία του στο μικρό μου πολυθρονάκι, θα ήταν θαρρώ, το πιο ωραίο καλωσόρισμα.
Για να τον γνωρίσετε καλύτερα, πατήστε εδώ : Film Noir : Never Ending Dream γιατί εγώ θα σας ταράξω στα ποιητικά και είμαι και προκατειλημμένη.
Για να τον γνωρίσετε καλύτερα, πατήστε εδώ : Film Noir : Never Ending Dream γιατί εγώ θα σας ταράξω στα ποιητικά και είμαι και προκατειλημμένη.
P.S. Όταν δεν έβαζε στίχους η Wipe Out στα εσώφυλλα, γινόντουσαν τα νεύρα μου κρόσσια!
5 σχόλια:
ομορφο δισκακι...
Χρήστος Μ. >
Πανέμορφο και αγαπώ πολύ το εξώφυλλο!
...Ας πούμε πως είναι συνέχεια της ανάρτησης στο 10.0000 eyes ...
Οι Film Noir πάντα έμοιαζαν στα αυτιά μου σαν ένα παιδικό παραμύθι, όχι απο αυτά με το καλο τέλος, αλλά από αυτά που σου μένει μια γεύση πικρή, σαν κάτι ακόμα να μην έχει βρεθεί στην περιπέτεια της αναζήτησης, σαν κάτι να έχει μείνει πίσω, ένα φάντασμα παγιδευμένο μέσα στο κάστρο του εξωφύλλου.
Ξαφνικά συνειδητοποιώ πως πάντα ένα κομμάτι μου θα μένει μαζί με το φάντασμα του κάστρου.
Άσε μιλάμε, θα πω πολλά και δεν με χωράει ο...τόπος!!!!
Πάντως Mistress Hyde χτύπησες φλέβα με το never ending dream. Και πάλι μπράβο!!!!
ThePsychopomp
Ten Thousand Eyes >
Το ξέρω ότι χτύπησα φλέβα. Η συγκεκριμμένη κόπια είναι πολύ αγαπημένη και παρακαλώ σε, εδώ μπες και πες όσα θες, σα να σε χωράει ο τόπος. Θα είναι χαρά και τιμή μας.
Δεν μπορείς να φανταστείς την χαρά μου που έχω αυτό το δίσκο. Ακόμα χαζεύω το κάστρο στο εξώφυλλο. Δεν πειράζουν οι πικρές γεύσεις, είναι κι αυτές μέσα στο παιχνίδι κι ίσως βρίσκονται εκεί για να μας κάνουν καλύτερους!
Σε καταλαβαίνω! Με κάτι τέτοια δισκάκια γίνομαι φετιχιστής αλλά μ΄αρέσει! Είμαι πολύ χαρούμενος που αυτός ο δίσκος με συντροφεύει από τότε που βγήκε μέχρι τώρα...
Συγχαρητήρια λοιπόν!
Δημοσίευση σχολίου