Τη βρήκα μια ηλιόλουστη Κυριακή μέσα σε κάποιο γοητευτικά σκονισμένο παλαιοβιβλιοπωλείο στο Μοναστηράκι, να ποζάρει με θράσος στο εξώφυλλο του βιβλίου, χωρίς να νοιάζεται για τη γύμνια της, ανάμεσα σε πορνοπεριοδικά, περιοδικά αυτοκινήτου και δερματόδετα, παμπάλαια γαλλικά βιβλία. Η προκλητικότητα στο βλέμμα της, δεν δήλωνε τίποτα περισσότερο από την αποδοχή ενός επιβεβλημένου ρόλου, με μια παγερή αξιοπρέπεια.
Η Δεσποινίς Βικτωρίν, στο Παρίσι του 19ου αιώνα, εποχή των μεγάλων ιμπρεσιονιστών ζωγράφων, έχει μια και μοναδική φιλοδοξία για να μπορέσει να ζήσει μια άνετη ζωή : να γίνει η ερωμένη ενός πλούσιου παντρεμένου μεγαλοαστού. Θα γνωριστεί με τον ανερχόμενο ζωγράφο Εντουάρ Μανέ και θα γίνει το πιο αγαπημένο του μοντέλο, πράγμα που της ανοίγει τις πόρτες για τα ανώτερα κοινωνικά και πολιτικά στρώματα.
Σ'ένα Παρίσι που κοχλάζει συναρπαστικά από τη θέρμη των τεχνών αλλά και των κοινωνικο-πολιτικών αλλαγών, διακοσμημένο από ακριβό ταφτά, κρινολίνα και δαντέλα, μεθυσμένο από αψέντι και γλυκόπιοτη σαμπάνια, μέσα σε γραφικά, κομψά καφέ, ξετυλίγεται η ζωή της Δεσποινίς Βικτωρίν, του Μανέ, του Μποντλέρ αλλά και ολόκληρου του πολιτικού συστήματος ενός δημιουργικού αιώνα, διόλου αθώου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου