Σελίδες

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 11, 2016

The Grey


Όταν το άκουσα αχνά, για λίγα μόνο δευτερόλεπτα, σε μια σκηνή της ταινίας, μου φάνηκε πως έκανα λάθος. Και μετά σκέφτηκα πως θα το αναγνώριζα παντού και πως -όσο αλαζονικό και αν ακούγεται αυτό - τα αυτιά μου σπάνια γελιούνται. Και είχα δίκιο το άκουσα ξανά επειδή ήταν το κομμάτι που έκλεισε και την τέλευταία σκηνή. Το είχαμε αγαπήσει πάρα πολύ όταν είδαμε το ΙΝΚ και εγώ και ο Doctor και να που πάλι δικαιωθήκαμε γιατί αυτό το ίδιο main theme έχει ντύσει μερικά σημεία και κυρίως την ωραιότερη σκηνή του τέλους στο The Grey.

Ναι ξέρω... Έτσι και το διαβάσει αυτό ο Digger θα αρχίσει να λέει για το πόσο λάθος είναι να αφιερώνεις τόσες λέξεις για ένα κομμάτι, ενώ δεν γράφεις για την ταινία, το σκηνοθέτη κ.λπ. Ότι θέλω θα γράφω! Όλη μέρα γράφω αυτά που θέλουν οι άλλοι. Εδώ μέσα θα γράφω ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΕΓΩ!

Και για να μην είμαι άδικη, η ταινία ήταν ωραία, ο Λίαμ όπως πάντα λατρεμένος και νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να τη δει κανείς. Αυτός ο Λίαμ ότι ταινία και να κάνει με κάνει να κλαίω...


"Once more into the fray. Into the last good fight I'll ever know. Live and die on this day Live and die on this day."


pic

5 σχόλια:

Vany είπε...

Γεια σας!Είστε καλά;;;Τα φιλιά μου!

Doctor Beli είπε...

Vany μας, καλά είμεθα!

Mistress μου, η ταινία ήταν πολύ καλή, να το ξαναπώ. Συνήθως ξενερώνω με τα unhappy endings αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωησ δεν θα μπορούσε να τελιεώσει καλύτερα!

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν, αυτήν την ταινία κάθησα αρχικά να τη δω μαζί μ΄έναν φίλο λόγω έλλειψης καλύτερης ασχολίας και τελικά όταν τελείωσε είχαμε χαλάσει και οι δύο.
Το ποιματάκι που έχεις αναφέρει παραπάνω έχει κολλήσει στο κεφάλι μου πολλές βδομάδες τώρα, μου φαίνεται ότι φέρει πολύ μεγάλο βάρος.

Ανώνυμος είπε...

...Εκτός αυτού θα ήταν καλή ιδέα να βγάλεις το βιντεάκι με την τελευταία σκηνή από την ανάρτηση, της υπονομεύει λίγο το νόημα.

Mistress Hyde είπε...

Vany > Ελπίζουμε να είστε καλά. ΟΛΟΙ. Φιλιά κι από μας.

The Margrave > Δίκιο έχεις αλλά τώρα το έβαλα και την έκανα τη ζημιά. Άλλωστε μου άρεσε τόσο πολύ αυτή η σκηνή! Και το ποιήμα... Ίσως θα έπρεπε να το έχουμε όλοι μας τον τελευταίο καιρό στο μυαλό μας...

Dr. Μα είδες?